یادداشت سردبیر| اتفاق ملی ...
اتفاق ملی، انشعاب سیاسی و انشقاق درون‌گروهی
حسن حمزه زاده| آنچه سبب تداوم یک اندیشه در یک جامعه می‌شود، تعهد به قوانین و التزام به قانون اساسی است. جمهوری اسلامی ایران که بر پایه اندیشه‌های معمار انقلاب، حضرت امام خمینی(ره) ساخته شد، همیشه به دنبال اهدافی بوده که اصول نظام را تشکیل می‌دهد. تکیه بر آزادی، حفظ استقلال و برقراری جمهوری اسلامی اصول اولیه و خدشه‌ناپذیر این انقلاب مردمی بود. اصولگرایان در ادوار مختلف انتخابات و کنش‌ها و واکنش‌های سیاسی، همواره محور را این سه اصل قرار داده و با سنجش این سه اصل تصمیم گرفته‌اند. یکی از رفتارهایی که اصولگرایان در طول سی و هفت سال تداوم انقلاب اسلامی همیشه بر آن تأکید داشته‌اند حضور در انتخابات بوده؛ چرا که شرکت در انتخابات تجلی‌بخش سه شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی است.
رفتار سایر احزاب و گروه‌ها چنین اهمیتی را برای انتخابات نشان نمی‌دهد. رفتارهایی مثل تحریم انتخابات، گمانه‌زنی‌های مهندسی انتخابات و از این دست موضوعات رفتارهایی نیست که بر پایه اصول محکم نظام مقدس جمهوری اسلامی بنا شده باشد. به همین دلیل یکی از نمونه‌های تقابل اندیشه اصولگرایی با سایر اندیشه‌ها به تفاوت آنها با سایر نحله‌ها در همین عرصه باز می‌گردد؛ در اندیشه اصولگرایی شرکت در انتخابات نشانه اتفاق و اتحاد فرد به فرد جامعه است و نشان‌دهنده همگرایی مردم و دولت. حال آنکه برخی اندیشه‌ها و احزاب از شرکت در انتخابات به عنوان اهرمی برای فشار به حاکمیت استفاده می‌کنند. اعتقاد اصولگرایی عمیقاً بر این اندیشه نهاده شده که اصول نظام محل مناقشه نیست و استفاده از آن به عنوان ابزار چانه‌زنی سیاسی به دور از اخلاق انقلابی است.
یکی از نعمت‌های برپایی نظام جمهوری اسلامی ایران، آزادی سیاسی بود. تا پیش از انقلاب، کشور به صورت تک حزبی اداره میشد و درباریان و عمّال شاه بودند که برای ملت تصمیم می‌گرفتند که آن هم بیشتر به خواست آمریکا نزدیک بود تا مردم ایران. انقلاب اسلامی ایران در عرصه سیاسی هم نوعی زایش سازنده داشت. ظهور طیف‌های مختلف، اندیشه‌های گوناگون و تضارب آرا نشان‌دهنده حکومتی بود که فرض اولیه‌اش انشعاب سیاسی در جهت پیشبرد اهداف جهان‌شمول نظام بود. در نگاهی کلی دو نوع اندیشه از تفکر انقلاب اسلامی ایران منشعب شد؛ اصولگرایان که همان‌گونه که در بالا گفته شد به اصول اولیه نظام به عنوان قوانین غیرقابل تغییر نگاه می‌کنند و اصلاح‌طلبان که سیالیّت فضای سیاسی در هر مقطع تاریخی را مبنای پایه‌های سیاسی می‌دانند. سایر گروه‌هایی که با اصول نظام زاویه معناداری داشتند هم به تدریج در انقلاب حل شدند و هسته مرکزی‌شان از هم پاشیده شد. این انشعاب سیاسی اگرچه در سال‌های طولانی به نفع نظام جمهوری اسلامی ایران عمل کرده است اما گاه در جبهه اصلاح‌طلبان رفتارهایی مشاهده می‌شود که مصداق همان «نفوذ» است. البته این نفوذ با راهنمایی‌های هوشمندانه امام خامنه‌ای و آگاهی مردم ولایتمدار ایران خنثی شده و باز اوضاع بر منوال گذشته به سود ملت و مردم به حرکت در می‌آید.
در عرصه انتخابات امسال، تاکتیک اصلاح‌طلبان بعد از رو شدن دست نفوذی‌ها تغییر کرده است؛ استفاده از تشابه اسمی افرادی که با کمترین سابقه، در کنار افراد معتمد و مورد تأئید نظام قرار داده می‌شوند نقشه افراد باقیمانده نفوذی در جبهه اصلاحات است. یکی از افرادی که به سران فتنه و عوامل نفوذی بسیار نزدیک است، علناً می‌گوید یا باید با حربه شوم تشابه اسمی رأی معتمد مردم را کاهش دهیم و یا روی گزینه‌های دیگر چنان سرمایه‌گذاری کنیم که هر کاندیدایی وارد مجلس شود جز آنانکه در لیست اصولگرایان هستند. این افراد که اصولگرایی را تا این حد دشمن واقعی خود می‌دانند بار دیگر مهر تأئیدی هستند بر جریان نفوذ در گروه اصلاحات. به واقع وقتی فردی با سابقه معلوم و البته رد صلاحیت شده، مدعی می‌شود که هر فردی به مجلس برود بهتر از هر فرد اصولگراست، به این معنی است که او حتی از اصلاحات هم درک درستی ندارد و در ضدیّت کامل با اصول نظام و در واقع خود نظام است. اما مردم آگاه استان قزوین بار دیگر فتنه این عمّال به ظاهر خودی را برملا خواهند کرد و به یاری خدا تفرقه در جبهه اصولگرایی کاندیداهای شهر قزوین از بین می‌رود تا بار دیگر شاهد بهره‌برداری انتخاباتی اصلاح‌طلبان از انشقاق سیاسی اصولگرایانه مانند انتخابات ریاست‌جمهوری سال 92 نباشیم. مردم در انتخابات شرکت خواهند کرد و اینک نوبت کاندیداهای اصولگراست که به یک تصمیم قاطع برسند تا نقشه معاندان نقش بر آب شود.
