ائتلاف؛ چالشها و فرصتها
ائتلاف؛ چالشها و فرصتها
حسن رجبی| با نزدیک شدن به روزهای انتخابات و افزایش تب آن، یکی از مسائلی که باید به آن توجه ویژه داشت مساله ائتلاف است. معمولاً افراد بر اساس نزدیک بودن سلایق خود و نیز همگرایی سیاسی خود دست به ائتلاف می‌زنند. ماحصل این ائتلافات لیست‌هایی است که در نهایت وارد کارزار انتخاباتی شده و تحت نام‌های مطرح یا نامتعارف شروع به تبلیغ می‌کنند. یکی از مسائلی که در برخورد با این ائتلاف‌ها باید مورد توجه قرار داد حضور یا عدم حضور کاندیدای مورد نظر در این ائتلاف است.معمولاً لیست‌های حاصل از ائتلاف در هر انتخابی موفق‌تر هستند. علت این موفقیت در چند مورد ریشه دارد. اول آنکه ائتلاف حاصل برآیند چندین ذهنیت مختلف است که در مسیرهای مختلف به یک نتیجه واحد دست یافته‌اند. مساله مهم در هر ائتلافی، احترام ناخودآگاه و پرداختن به اصل مهم و غیرقابل انکار تعامل است. گویی افرادی که در عرصه انتخابات به هر طریقی به تفاهمی دست می‌یابند و موتلف می‌شوند از همان ابتدا در حال پس دادن موفق درس همکاری و دمکراسی هستند. در کنار تعامل باید به مساله آسان گرفتن نیز اشاره کرد؛ و از نقاط ضعف یکدیگر گذشتن و به نقاط قوت پرداختن، حاصل اندیشه کثرت‌گرا و مثبتاندیش وگروهی است. فرد با حضور در ائتلاف ثابت می‌کند که قابلیت این را دارد تا مسائل را با تفکر جمعی به نتیجه برساند. حال آنکه در نگاه کثرت‌گریز و فرد گرا چنین اندیشه‌ای دیده نمی‌شود. اما این تمام مساله ائتلاف در انتخابات نیست.
یکی دیگر از مسائلی که باید در زمینه همگرایی با عنوان ائتلاف به آن توجه داشت، مساله رأی‌دهنده در مواجهه با ائتلاف است. معمولاً چنین استنباط می‌شود که تک‌رأی، سبب موفقیت بیشتر یک کاندیدا می‌شود. نخست اینکه مجلس یا هر جایگاه شورایی نیاز به یک تفکر وسیع‌تر دارد و نیازمند دیدی است که به آن جمعی‌تر نگاه شود. معمولاً افرادی که فرد را به ائتلاف ترجیح می‌دهند، در مجلس نیز به دنبال کارهای کوچک و از نگاه فرامنطقه‌ای غافل هستند. دیگر اینکه کسانی که فرد را به ائتلاف ترجیح می‌دهند معمولاً با این توجیه که ممکن است دوستداران دیگر اعضای ائتلاف به یک نفر رأی بدهند از رای ائتلافی به تک‌رأی روی می‌آورند. جدای از مساله اعتماد و حسن نیت در انجام این عمل، باید به این موضوع دقت داشت که رأی دادن در انتخابات یک مساله دینی و سیاسی وملی است تا یک مساله قومیتی یا منطقه‌ای و همیشه در مجلس یک اندیشه موفق به اجرا یا تصویب یک طرح یا لایحه می‌شود نه یک فرد.
اعتماد به کاندیداها و لیست‌های ائتلافی در دوره‌ای که نمایندگان گروهای دیگر در کف قدرت و در اوج ضعف قرار دارند، استفاده از حداکثر کرسی‌های مجلس برای رسیدن به نتیجه مطلوب است. از این امکان نیز غفلت نباید کرد که حداکثر ظرفیت مجلس با تفکر مورد نظر ما بهتر از اقلیت موجود با حضور کاندیدای مورد نظر ماست.
رهبر معظم انقلاب درهمین زمینه در بیانات روشنگرانه در دیدار پرشور مردم قم همه ما را در شکل‌گیری حرکت و مواضع مجلس خبرگان وخانه ملت دخیل دانسته و یادآور شدند و فرمودند: «مردم همه‌ی استان‌ها و شهرها، باید در انتخاب نمایندگان خود، کاملاً دقت کنند و در درستی انتخاب، به اطمینان برسند.
البته شناخت کاملِ یکایک نامزدها، واقعاً دشوار است اما می‌توان با دقت در سوابق و مواضعِ کسانی که فهرست‌ها و لیست‌های انتخاباتی را ارائه می‌کنند، درباره‌ی لیست‌ها تصمیم گرفت. اگر پیشنهاد دهندگانِ لیست‌ها، مؤمن و انقلابی هستند و خط امام را واقعاً قبول دارند می‌توان به لیست آنها درباره‌ی مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان اعتماد کرد اما اگر به انقلاب و دین و استقلال، چندان اهمیتی نمی‌دهند و دلشان دنبال حرف‌های آمریکا و دیگر بیگانگان است، قابل اعتماد نیستند.»
