عکس نوشت| نماز

 عکس نوشت| نماز

میثم ملکی قزوینی، هنرمند جوان استان قزوین و عکاس شناخته شده کشورمان، حوزه دین و فرهنگ را به عنوان یکی از سوژه‌های همیشگی عکاسی، به صورت حرفه‌ای دنبال کرده است. آنچه در این صفحه می‌بینید عکس‌هایی با موضوع نماز است که میثم ملکی آنها را در اختیار «قزوین فردا» گذاشته است. 

نماز در کربلای ایران

 اینجا یقیناً یکی از مناطق عملیاتی دفاع مقدس است که وقتی آن همه شن‌ ریز و گرما با رطوبت همراه می‌شود، حسابی آدم را کلافه می‌کند، اما این بانوی قزوینی در مسیر بازدید از این منطقه، می‌داند که خون پاک هزاران رزمنده دلاور روی این خاک مقدس ریخته شده است. او می‌داند که رزمجویان سرزمین اسلامی ما چه‌قدر بر این خاک کربلایی به نماز و دعا ایستاده‌اند و اگر قرار باشد پا جای پای آن‌ها بگذاریم، اول باید نماز بخوانیم.

بعضی‌ها چای و بعضی‌ها سجاده نماز

 بعضی راننده‌ها را می‌بینیم که همیشه یک فلاسک چای با خود دارند. هر وقت چراغ راهنمایی قرمز می‌شود، یک استکان چای برای خودشان می‌ریزند و بعد از تعارفات معمول، آن را می‌روند بالا! بعضی‌ها هم مثل این راننده، یک چیز دیگر همیشه همراه خودشان دارند و آن، موکت کوچکی برای نماز است. هرچند خواندن نماز، یکی از واجبات دینی ماست، اما پیداست که این راننده زحمتکش، لابه‌لای آن همه کار و سرویس مدرسه، نماز را از یاد نمی‌برد.

اول نماز بعد ورزش

 من نه اسم این ورزشکار را می‌دانم و نه اطمینان دارم که او برای شکار دوربین‌ها مقابل خداوند خود ایستاده، اما با لباسی که او به تن دارد، کاملا پیداست که قبل یا بعد از مسابقه، تکه مهری از خاک نورانی کربلا را مقابلش گذاشته و به گفت‌وگو با خدای خود ایستاده است. آن هم در روزگاری که ورزشکاران ما معمولاً زندگی سالمی ندارند و به خاطر مال و مکنت، خدا را در زندگی خود حسابی فراموش کرده‌اند!

گفت‌وگوهای آقای ناجی

  بروبچه‌های اورژانس، معمولا وقت بسیار کمی در مدت مأموریتشان دارند. این زحمتکشان پرکار، همیشه گوش به زنگ هستند تا خدای ناکرده خبر بیماری یکی از شهروندان را بشنوند و خیلی زود خودشان را به بالین او برسانند تا یک انسان را از درد و رنج بیماری برهانند و شاید حتی او را از مرگ نجات دهند. این تکنسین تیم پزشکی اورژانس قزوین اما نماز اول وقت را در همان فرصت‌های اندک فراموش نکرده است. قبول باشد آقای ناجی!

دلمان آب شد با این عکس

 این عکس، دل هر مسلمانی را به درد می‌آورد؛ چرا که یاد قبله اولش می‌افتد که چطور اسیر سربازان بدسیرت رژیم متجاوز و اشغالگر قدس شده است. مساجدی مشابه قدس شریف در سراسر میهن اسلامی ما ساخته شده که یادآور آن مسجد مقدس است؛ از صحن قدس در حرم نورانی رضوی گرفته تا مساجدی در استان قزوین که این هم یکی از آن‌هاست و هر روز ده‌ها نفر در آن به یاد مسجد قدس در آن نماز می‌خوانند.

راضی‌ام به رضای تو

 می‌گویند قنوت، یعنی هر آن‌چه از خدا می‌خواهی با دو دست نیازمند از او طلب کنی. آن‌چه در عکس می‌بینیم، اوج رضایت و تسلیم در برابر قضای الهی است. مرد خردمند و میانسالی که دو دست کوتاه در بدن دارد، باز هم مقابل پروردگارش با رضا ایستاده است. پیام این عکس به ما آن است که مبادا چون دستمان از دنیا کوتاه است، آن‌ها را در برابر خداوند بی‌نیاز به تقاضا و استغاثه نگیریم و شکرش بجا نیاوریم.

قبول باشه همشاگردی!

 دخترها صف بسته‌اند تا اولین ... نه، این اولین نماز آن‌ها نیست. هرچند اولین نمازشان بعد از جشن تکلیف باشد. دخترها خیلی شادمانند و روز تاریخی و بزرگی را سپری می‌کنند. آن‌ها در کنار هم یک روز قشنگ را پشت سر گذاشته‌اند؛ چون خدا را میان خود می‌بینند و وقتی سر از سجده برمی‌دارند و از این گفت‌وگوی زیبا فارغ می‌شوند، دست‌هایشان را به سوی هم دراز می‌کنند و می‌گویند: «قبول باشه همشاگردی!»

ـ از شمام قبول باشه!